Göztepe’nin efsane takımının bombacısıydı O…
Zaferden zafere koşan O muhteşem takımın golcüsü…
Türk Futbolu’na adını altın harflerle yazdırmış, gerçek bir yıldızdı… Ama bizim için Halil abi’ydi Halil Kiraz…
Yeni Asır Gazetesi’nin Spor Servisi’ni yönettiğim yıllarda, onun futbol yorumlarıyla süslerdik sayfalarımızı… Nevzat Hoca (Güzelırmak) ile birlikte ziyaret ettiklerinde gazeteyi, unutulmaz anıların gündeme geldiği, keyifli saatler geçirirdik…
Deniz mavisi gözlerinden yansıyan ışık, tatlı bir gülümsemeyle karıştığı zaman birbirine, pamuk yüreğinin tüm güzelliği yansırdı yüzüne…
Sürekli takılır, kızdırmaya çalışırdım… Kızmazdı… Yürekleri ısıtan gülümsemesiyle neşe saçardı…
“Göztepe’nin Avrupa kupalarında çeyrek finale yükselen ilk takım olma” apoletini omuzlarına taktığı Atletico Madrid maçında attığı o unutulmaz son dakika golü” anlatmasını isterdik hep…
Heyecanı yüzüne yansır, o anı tekrar yaşadığı belli olurdu… Ama öyle mütevaziydi ki, anlatmazdı…
“Vurdum gol oldu işte…” diye özetlerdi, yıllarca dillerden düşmeyen muhteşem golü…
Nevzat Güzelırmak ile aralarındaki dostluğun gücünü gördükçe, “efsane takımı” yaratan olgunun o güzel arkadaşlık olduğuna tanık olurduk…
Sürekli takılırdım O’na dedim ya… “Benden duymuş olma ama…” diye başlayıp, “Nevzat Hoca senin dedikodunu yaptı, haa…” diye yalan uydurup, espriyle damarına basmaya çalışırdım…
Asla inanmazdı… Cevabı, hep “Nevzat dediyse doğrudur” olurdu… Çünkü sevgiyle dolu, arkadaş canlısı bir insandı Halil Abi…
Yıllarca hiç kimseye kızdığını, tepki gösterdiğini görmedim… Sadece yorumladığı maçlarda kötü oynayan, kapasitesini sahaya yansıtmayan oyuncular kızdırırdı onu… O kızgınlık da, sahaya çıktığında takımı için her şeyini vermiş olan bir insanın, meslektaşlarına serzenişinden öteye gitmezdi…
Futbolculuğu, Göz-Göz sevgisi asla tartışılmaz, yorumlanamaz ama, insan olarak yüreğinde ve beyninde iyilikler barındıran bir insandı Halil Abi… Güzel bir insandı…
Son zamanlarda yaşadığı sağlık sorunları, O güzel insanı çok yıpratmış, bizleri de bir o kadar üzmüştü… Ve önceki akşam acı haberi aldığımızda, boğazımda bir şeyler düğümlendi… Halil Abi, ardında güzel anılar, başarılar ve örnek bir yaşam bırakarak sonsuzluğa yürümüştü…
Ruhun şad olsun Halil Abim… Bizler seni her zaman güzellikle, pamuk yüreğin, sıcak gülüşünle hatırlayacağız.
Deniz gözlerinden yansıyan güzel ışık, yattığın yeri aydınlatsın… Işıklar içinde uyu…
Sayfa başına git